Στα μέσα της δεκαετίας του ΄70 η ανωτάτη αεραθλητική αρχή στην Ελλάδα είναι η Εθνική Αερολέσχη Ελλάδος. Έχει όλα τα αεραθλητικά σωματεία υπό την αιγίδα της, ενώ το κράτος της εκχωρεί ένα χρηματικό ποσό κάθε χρόνο, σαν επιχορήγηση για τον αεραθλητισμό της χώρας.

Tο έτος 1976 εκτός της τακτικής επιχορήγησης, υπήρξε ειδικό κρατικό κονδύλι που προοριζόταν για την προετοιμασία την ενθνικής ομάδος αεραθλητισμού, εν όψη των Βαλκανικών αγώνων.

Η αγωνιστική ανεμοπορία ήταν πάντα ο στόχος αλλά και το κρυφό μεράκι πολλών ανεμοπόρων της εποχής. Κάτω από αυτές τις συνθήκες η διοίκηση της Ανεμολέσχης Αθηνών αποφασίζει ότι είναι η κατάλληλη χρονική στιγμή να προχωρήσει στο επόμενο βήμα, που είναι η αγορά καταλλήλων αγωνιστικών ανεμοπτέρων.

Μετά από έρευνα καταλήγει στο ανεμόπτερο Mosquito H-303 της Γερμανικής εταιρίας  Glasflugel.  Ήταν το καλλίτερο ανεμόπτερο που κατασκευαζόταν εκείνη τη εποχή.

Με γρήγορες διαδικασίες λαμβάνονται οι τελικές αποφάσεις και στις αρχές του 1977 γίνονται οι διαδικασίες παραγγελίας δυο ανεμοπτέρων ιδίου τύπου.

Τα ανεμόπτερα είναι έτοιμα τον επόμενο χρόνο. Η παραλαβή τους θα γίνει στο εργοστάσιο της Glasflugel, στην μικρή Γερμανική πόλη Linningen, 35 περίπου χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Στουτγάρδης, στην νότια Γερμανία.

Τα δυο ανεμόπτερα ήταν το SX-122 (sn 94) και SX-123 (sn 95). Τα νηολόγια είχαν από πριν δεσμευθεί στα αρχεία της ΥΠΑ και έτσι είχαν τοποθετηθεί στα ανεμόπτερα από τον κατασκευαστή.

Η Ανεμολέσχη Αθηνών οργανώνει αποστολή με δυο αυτοκίνητα και τέσσερις οδηγούς προκειμένου να ταξιδέψουν στην Γερμανία για την παραλαβή των ανεμοπτέρων, τον Μάρτιο 1978.

Τα ανεμόπτερα μετά τις απαραίτητες διαδικασίες παράδοσης,  αποσυναρμολογήθηκαν και τοποθετήθηκαν στους ειδικά σχεδιασμένους φορείς (trailers). Το ταξίδι προέβλεπε τη ρυμούλκηση των ειδικών τρέιλερς, μήκους 8 μέτρων, μέσα από το οδικό δίκτυο της Γιουγκοσλαβίας προκειμένου να έλθουν στην Ελλάδα.

Δυστυχώς το αυτοκίνητο που ρυμουλκούσε το SX-123, είχε ένα σοβαρό ατύχημα στην Γιουγκοσλαβία, μεταξύ των πόλεων Ζάγκρεμπ και Σίζακ στην σημερινή Κροατία. Ευτυχώς οι ζημιές ήταν μόνον υλικές και δεν υπήρχαν τραυματισμοί. Το ρυμουλκό αυτοκίνητο βρέθηκε εκτός δρόμου και ακινητοποιήθηκε ανάποδα σε ένα φρεσκοοργωμένο χωράφι, ενώ το τρέιλερ εντοπίστηκε αρκετά μέτρα μακρύτερα ανοιχτό. Το περιεχόμενό του τρέιλερ, (Mosquito SX-123) είχε ξεφύγει από τις ειδικές θήκες και βρισκόταν στο χώμα

Όταν το αναποδογυρισμένο αυτοκίνητο επανήλθε στις ρόδες του, προς έκπληξη όλων πήρε αμέσως μπροστά. Παρά τις εκτεταμένες ζημιές και μετά από έλεγχο σε ένα τοπικό συνεργείο, το ταξίδι συνεχίστηκε για αυτοκίνητο, τρέιλερ και επιβάτες με προορισμό την Αθήνα, κάτω από δύσκολες συνθήκες.

Η περιπέτεια τελειώνει μετά από λίγες μέρες, όταν ολόκληρη η αποστολή μπαίνει στο αεροδρόμιο Τατοΐου, που ήταν και ο τελικός προορισμός της.

Η αξιολόγηση του ατυχήματος της Γιουγκοσλαβίας δείχνει ότι το ανεμόπτερο SX-123 πρέπει να επιστρέψει στον κατασκευαστή για να επισκευαστεί.

Το Mosquito SX-123 έρχεται ξανά στην Ελλάδα στα τέλη Αυγούστου 1978 ενώ λίγες μέρες αργότερα, στις 7 Σεπτεμβρίου 1978 λαμβάνει επίσημα το πιστοποιητικό νηολογήσεως από την ΥΠΑ.

Την ίδια στιγμή το αδελφό σκάφος Mosquito SX-122 γράφει την δική του ιστορία πετώντας στην Ελλάδα από τον προηγούμενο Μάιο.

Το SX-123 αρχίζει της πτήσεις με τους πιο πεπειραμένους ανεμοπόρους. Φυσικά δεν τίθεται θέμα μεγάλων αποστάσεων μια και ήδη τελειώνει το καλοκαίρι και μαζί του η καλή ανεμοπορική περίοδος του 1978.

Τον Σεπτέμβριο του επομένου έτους διοργανώνεται η 3η Αεροπορική Βαλκανιάδα. Οι αγώνες ανεμοπορίας λαμβάνουν χώρα στο Ιάσιο της Ρουμανίας, που βρίσκεται περίπου 350 χλμ. βόρια του Βουκουρεστίου.  

Την Ελληνική ανεμοπορική αποστολή απαρτίζουν, οι Πέτρος Τσακωνιάτης (πτυχίο ανεμοπόρου ΥΠΑ Νο 2) με το Mosquito SX-123 και Ντίνος Αυγερινός (πτυχίο ανεμοπόρου ΥΠΑ Νο 22) με το ιδιόκτητο DG-100 (Ν64790 και αργότερα SX-125). Είναι η πρώτη φορά που δημιουργείται Ελληνική εθνική ομάδα ανεμοπορίας και η πρώτη Ελληνική συμμετοχή σε διεθνείς αγώνες.

Το ανεμόπτερο Mosquito SX-123 συνέχισε να πετά από τότε και για πολλά χρόνια χωρίς συμβάντα, σε πτήσεις αναψυχής αλλά και σε πανελληνίους αγώνες.

Το 2005 διοργανώνονται αεροπορικοί αγώνες  στην Έδεσσα. Μετά την λήξη των αγώνων  και κατά την επιστροφή στην Αθήνα το αυτοκίνητο που το μεταφέρει ανατρέπεται. Το τρέιλερ παθαίνει σοβαρές ζημιές, προστατεύοντας το SX-123 που βγαίνει σχεδόν αλώβητο με μικρές ζημιές στην καλύπτρα και στο ένα πηδάλιο κλήσεως. Οι ζημιές αποκαθίστανται γρήγορα όμως το ανεμόπτερο λόγο έλλειψης ενδιαφέροντος πετάει πολύ λίγες ώρες.

Μετά το 2009 νέα γενιά, πολύ ενεργών ανεμοπόρων “αναλαμβάνει” την προώθηση της ανεμοπορίας στην Αθήνα. Ένα – ένα τα υπάρχοντα ανεμόπτερα της Ανεμολέσχης Αθηνών, επισκευάζονται και γίνονται και πάλι πτητικώς ικανά.  Το Mosquito SX-123 είναι ένα από αυτά. 

Το SX-123 το τελευταίο πτητικά ικανό ανεμόπτερο, αυτού του τύπου στην Ελλάδα, πέταξε για λίγους μόνο μήνες, μετά την γενική του επισκευή. 

Στις αρχές Σεπτεμβρίου 2014 το SX-123 θα εμπλακεί σε ατύχημα μέσα στο αεροδρόμιο Τατοΐου. Δυστυχώς αυτή έμελε να είναι η τελευταία πτήση του τελευταίου ελληνικού Mosquito.