Ο Γρηγόρης Κουρής γεννήθηκε στο Καρλόβασι της Σάμου στις 21 Νοεμβρίου 1934. Το στερνοπαίδι της οικογενείας του Κερκυραίου  Σπύρου και Ελένης Κουρή. Η οικογένεια απόκτησε τρία αγόρια και δυο κορίτσια. Ο Δημήτρης (Μίμης),  η Ειρήνη, ο Γιώργος, η Χρυσούλα και τέλος ο Γρηγόρης. Ο μικρότερος γιός της οικογένειας ακολούθησε τα επαγγελματικά βήματα των μεγαλύτερων αδελφών, του Μίμη και του Γιώργου που ήταν και οι δύο αεροπόροι. Η αγάπη του Γρηγόρη για το αεροπλάνο τον οδήγησε στην Πολεμική Αεροπορία όπου μετά από εξετάσεις εντάσσεται στην 18η Σειρά της Πολεμικής Αεροπορίας, στο τμήμα ΕΚΕΧ η ημέρα παρουσιάσεως ορίζεται για τις 17 Αυγούστου του 1955.

Ο ίδιος θυμάται αυτή την σημαντική ημέρα της ζωής του, που ξεκίνησε στην συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Αμερικής, όταν επιβιβάστηκε στο εντεταλμένο όχημα  της Πολεμικής Αεροπορίας, με συνοδό τον Μίμη Σταματίου (9η σειρά ΕΚΕΧ) και τελικό προορισμό τις εγκαταστάσεις της Σχολής Αεροπορίας στο Τατόι, ξεκινώντας έτσι την καινούργια του αεροπορική ζωή.

Στην Δύναμη της Πολεμικής Αεροπορίας παρέμεινε μέχρι το 1962 πετώντας με αεροπλάνα North American AT-6 Harvard, Lockheed T-33, Republic F-84G και F-84F και Douglas C-47 Dakota, τους τελευταίους μήνες πριν την αποστρατεία του.

Η αεροπορική καριέρα του Γρηγόρη Κουρή συνεχίστηκε στην Πολιτική Αεροπορία, πετώντας επαγγελματικά με ελαφρά αεροπλάνα, καλύπτοντας τις ανάγκες μεταφοράς των στελεχών της εταιρίας κατασκευής του εργοστασίου παραγωγής ρεύματος της ΔΕΗ στα Κρεμαστά. Οι "περιπέτειες" αυτής της εποχής περιγράφονται με λεπτομέρεια από τον ίδιο, στο βιβλίο του "Αεροπλανάκι Αγάπη μου" (1987).

Στις 19 Απριλίου 1965 προσλαμβάνεται στην Ολυμπιακή Αεροπορία και πετά με Douglas DC-6, DeHavilland DH-106 Comet, Boeing 720, 707, 747 Jumbo Jet και Airbus A300B-4.

Στις 18 Φεβρουαρίου 1972, ο Γρηγόρης Κουρής και η οικογένειά του, θα δοκιμαστούν σκληρά.  Το προσωπικό αεροπλάνο της οικογενείας Ωνάση τύπου Learjet 25B με νηολόγιο SX-ASO (cn 25B-074) βαμμένο στα χρώματα της Ολυμπιακής,  χάνεται στη θάλασσα λίγα μίλια πριν την προσγείωσή του στο αεροδρόμιο της Νίκαιας στη Νότιο Γαλλία. Μοναδικοί επιβαίνοντες οι προσωπικοί πιλότοι του Ωνάση, τα αδέλφια Δημήτρης και Γιώργος Κουρής, κυβερνήτες της Ολυμπιακής και οι δύο.

Ο Γρηγόρης μαζί με την γυναίκα του Βασιλική (Κική) αμέσως αποφασίζουν να αναλάβουν τη φροντίδα των δύο παιδιών του Δημήτρη Κουρή, τα οποία χωρίς δεύτερη σκέψη τα αγκαλιάζουν και τα εντάσσουν στην δική τους οικογένεια σαν να είναι δικά τους.

Ο Γρηγόρης και η Κική Κουρή απόκτησαν τρία παιδιά, την Ελένη, τον Σπύρο και την Δήμητρα (Μιμίκα) , που τους χάρισαν  πέντε εγγόνια. Μοιράζουν τον χρόνο τους μεταξύ Αθήνας και Πότρο Γερμενού όπου ο Γρηγόρης ηρεμεί μετά από την πολυτάραχη ζωή του, ενώ η Κική διακρίνεται για το Ανθρωπιστικό της έργο συμμετέχοντας ενεργά σε φιλανθρωπικά σωματεία, στον Ερυθρό Σταυρό και σε Ανθρωπιστικές ΜΚΟ.

Ένα μέρος της  πολυσχιδούς και πολύ ενδιαφέρουσας αεροπορικής ιστορίας του Γρηγόρη Κουρή, έχει καταγραφεί από τον ίδιο στο βιβλίο του "Αξέχαστες Πτήσεις" που μπορείτε να βρείτε στο προσωπικό Blog του συγγραφέα.