14 x 21 εκ. 48 σελίδες  

Ένα μικρό βιβλίο, κατάθεση ψυχής του συγγραφέα. Αφορά στις έντονες αεροπορικές μνήμες του Αεροναυπηγού Ευάγγελου Πανταζογλου όχι από τη θέση του πιλότου αλλά του ανθρώπου που φροντίζει να υπάρχουν ικανά αεροπλάνα να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες των αποστολών. Μηχανικός αεροπλάνων στον Β’ παγκόσμια πόλεμο, στο πολεμικό θέατρο της Αφρική και της Ιταλίας. Στέλεχος της Τεχνικής Διεύθυνσης της Ολυμπιακής Αεροπορίας αργότερα. Πολλές φορές οι περιγραφές του συμπεριλαμβάνουν και χιουμοριστικά γεγονότα, μια από αυτές αναφέρεται στην σελίδα 17 για τον λόγο που δεν έχει βάλει τόνο στο επώνυμό του .

Ο Ευάγγελος Πανταζογλου απογειώθηκε για τελευταία φορά με δυτική πορεία το 2000, σε ηλικία 88 ετών. Όσο ζούσε είχε δύο αγάπες την γυναίκα του Ειρήνη και την Σίφνο.

Ο συγγραφέας πέρασε τα τελευταία του χρόνια στη Σίφνο, που ασχολήθηκε έντονα με την "διαφήμιση" του νησιού, μέσα από τις φωτογραφίες του.  

Στο διαδίκτυο βρέθηκαν ενδιαφέρουσες στιγμές του συγγραφέα που διηγείται  ο αγγειοπλάστης της Σίφνου  Αντώνης Καλογήρου, στενός φίλος του Ευάγγελου Πανταζογλου.